(BN-ciz-arb-lab; H), fleita (Dv→A), freita (Dv→A) Ref.: A; Gte Erd 124 .
(Empleado con sufs. locales con el sentido de '(estar...) en su ser, bien, en forma'). "Vena, buena disposición. Pilotari hori fleitean da egun " A. "Boga, estimación" Ib. " Arnoak fleitean ezartzen nu (BN-ciz-arb)" Gte Erd 124. v. sasoi, trenpu. Tr. Documentado en textos bajo-navarros y labortanos desde finales del s. XIX.
Gure Erlande sarthu zenean Karakoetxean, laster ohartu ziren ez zela bere soseguan edo fleitean. Elsb LehE 40. Gure erretora ez diaguk fleitian! Barb Sup 33s. Zure senharra fleitean denetz nahi ginuke ba jakin. Ox 28. Bainan ez bainiz hain fleitean nihau ere! Ez dakit nola, hurritu baitzait ene buru-muñetako jogia! JE Ber 33. Iruditu zitzaion haren aurpegi gorritua zurbildu zela behingoan; baina bere fleitera itzuli zen arin. Mde HaurB 61. Untsa da zure gorputza fleitean atxikitzea. Othoizlari 1962, 430.