(
h- Ht VocGr 369) .
(Aux. trans. e intrans.).
Habitar.
Iainkoa habitatzen den resumara hel eta sar ditezenzat.
Lç
Ins
B, 4v.
Iainkoaren spiritua habitatzen bada zuetan.
Lç Rom 8, 9 (He zuen baihan egoten bada, TB zuetan badago, Dv zuen baithan badago).
Iudean habitatzen ziraden anaiei.
Lç Act 11, 29 (He, Dv egoten).
Egia da batzuz dela xoill ausartki errana / Habitatuko dutela lur planoaren gaña.
EZ Man I 89s.
Lorios habitatzeko / zeruko larrainean.
Hm 58.
Zure glorian egoiten eta habitatzen diren jendiak.
Tt Onsa 70.
Baut úste zenbaiten biotzetán egótes habitatzeuntéla bekátu mortaleék bizi guzian.
LE Prog 110.
Donaphaleü da egün florisan, / Zeren jüstizia abitatzen den han.
Etch 552.
(Part. en función de adj.).
Ian zuten mana berrogoi urthez, herri habitaturat ethorri izatu ziren artean.
Urt Ex 16, 35 (Dv egonkidin, Bibl egoiliardun, BiblE jendedun).