(AN, B, BN, Ae, Sal, S, R ap. A
; VocBN
, VocB
) .
(Interj. que expresa dolor, espanto o sorpresa).
"
Aiyei, grito de queja"
VocB.
.
Cf. VocNav: "Ayei. Interjección admirativa (Roncal)". v. 1 ai.
Marcien: aiei zer min da hau / orai da orai ezin bestia / Enaika <enacia> nahi sokorritu / o Talmagan handia?
StJul 137.
Aiei, mila debria, / eta zer da hauk, arren, / ene gereinuak eztiala / puntzela bat edirenen.
AstLas 39.
Aiei, aiei, üzkia, / hau da erorikua!
Ib. 40.
Aiei zer da haur / ala kolpu handia.
Ib. 212.
Aiei, hau doloria.
Etch 406.
Aiei! Aiei! dio kapitainak, oihu samin batekin.
Laph 226.
Mari-Santzen lasterra / Jaun kuntiaren borthala! / "Ai! ei! eta, Jauna, nun düzie ene seme galanta!".
ChantP 214.
(tbn. en Balad 81)
Aiei! eta zer othe dut, ala moxkor othe niz!
Lander (ap. DRA).
Ai, ei, ai, ei!... Burutik joan zaut ene senharra!
Barb Sup 6.
Noiz xinhaurrien pesta? / Ai, ei, hoinbertze behar / Eta hoin txar, hoin mehar.
Ox 118.
Eta gero, ohean auspez etzana, garrasika ari zen: atx, atx, ai, ei! ai, ei!, gune zauritua gatz eta ozpinez bortizki torratzen zakotelarik.
Zub 64.
Ai-ei, zein goxoak!
Ib. 70.
Ai, ei gurea, girixtinoak! Bai, dolu handia da, eta uharka nigarrez artzeko egunak ditugu.
Lf Murtuts 11.
Aiei! Eta gore gizonak nora xoan dra?
MEst Ezka 197.
Aiei ama! Kau alkea! Auntzak xiten tun, banian kemendik etxera.
ZMoso 42.