1.
(SP),
hiragun . (Aux. trans. e intrans.).Aborrecer, despreciar; resultar aborrecible.Es probable que hiragun sea adj., de donde part. hiragundu. Menospreziatu ukhan dute haren legea, eta hura hiragundurik gogongaraitik hari iarreiki irudi egin ukhan dute. LçAdv ** 2r.
Bere desobedienziaren kausaz hiragun zekion eta abominazionetan eta begitan har zezan. Ib. * 8v. Hire hitz sainduagatik gaitzetsi, hiragun eta persekutatu dirén gaixoak. LçABC B, 6r.
sense-2
2.
(O-SP, SP, A),
hiagundu (S(Alth) ap. Lh). "Sevrer un enfant"O-SP 229.
"Sevrer les veaux"Lh.
Lau hilabetetarat heltürik direnian [axuriak], egoskaldiak hertü behar zaitze hiagüntzeko. D. BéhétyGH 1931, 453.
azpiadiera-2.1
"
Hiraguntü (S-saug), abandonner son agneau (brebis)"Lh.