(Dv→A),
miauta (H),
minota.
"Avefría"
A.
"[Blintxa, le vanneau]. Lapurdiko hegal batean minota, miaua eta miauta ere erraten diote"
Dass-Eliss GH
1925, 34.
v. 3 miau.
Miñauta multzo bat, inguruka, biraka bazabilan, han, behereko landa hetan.
Barb Piar I 29.
Miñauta, uso handi, kalla'ta utarda, / mota guzietarik ororentzat bada.
Barb Piar II 121.
Denbora oztearekin ihizi pixka bat ibili da gan den astean, ahate basak eta miñotak segurik buriustaka.
Herr 24-1-1959 (ap. DRA
; la ref. es incorrecta).