karatera.
Tr. Documentado desde finales del s. XVII en autores septentrionales. Belapeyre emplea la forma karaktero .
1.
(Chaho),
karaktera (Gèze),
karakter,
karaktero.
Carácter, señal, marca.
El ambiguo "caractère" de Gèze, podría corresponder a cualquiera de las tres acepciones.
Zeren hirur sakramentü hoiek karaktero eta zeñhare espiritüal [...] bedera, arimari eretxekiten baiteritze.
Bp I 65s.
Gure karakterari daokan garbitasunarekiñ.
Ch IV 11, 8.
--Zer da karaktera? --Karaktera da seinale ispiritual bat gure ariman ezarria.
CatLav 212 (V 107).
Obligatuko ere ditu guziak [...] ekhartzerat bestiaren karaktera bere esku eskuiñean edo bekhokian.
He Apoc 13, 16 (Lç merka, Dv hatz
).
Yeneroztasunak behar du izan zure amodioaren karaktera berezia.
Mih 96.
Batzuék eramakodúte berén distinzioa beréx berzeengánik, ez solamente Sazerdoteék berén karákter sazerdotála.
LE Doc 248.
[Konfirmazioniak] arimari ezin galtzen ahal den señale edo karaktera bat eretxekitzen beitero.
CatS 71.
Zuin dira egiazko Elizaren karakterak edo markak?
Ib. 32.
Sakramenduaren karaktera.
CatJauf 104.
v. tbn.
CatLan 121 (karaktera).
2.
Carácter (de escritura).
[Superstiziosak,] natüraz gaintiko gaizen egitera iarten direnak karaktero izkiribatü zonbaitez edo nola nahi.
Bp I 87.
Izkiribatu zuten [...] urrezko letretan eta ezin itsaasizko amodiozko karateretan.
JesBih 399.
3.
(S ap. Lrq
; H),
karaktera,,
karakter (V-gip ap. Elexp Berg
).
Carácter, manera de ser.
"Caractère, naturel. Karatera gaixtoko, oneko haurrak. [...] Karateraz da holakoa, il est tel par caractère"
H.
v. adiurre.
Ez zintezke hargatik umorez eta karakteraz ganbiya.
Mih 110.
Karakteraz eta izenez giristino ta bizitzez pagano.
Dh 149.
Nerenaz karatera aski alegera dudala.
Gy VIII (v. tbn. 135, 109, 238 karatera, 205 karaktera).
Nork ikusiko du ontsa, duen karaterarekin?
Larz Iru 20.
v. tbn. Elsb Fram 165. Jaur 170. JEtchep 97. En DFrec hay 5 ejs. de karakter y 2 de karaktere, todos ellos meridionales.