1.
(V-gip, L-ain ap. A). Azuzar, incitar."Azuzar perros u otros animales"A.
v. 2 irritu . Zakurrak iten du ozka bere ortzes; baña izan bada irrikatus norbaitek, oni botatzen diote kulpa zakurrai adiña. (201). LE-Ir.
Txandresen semea destañez eta gorrotoz irrikatzearren. TAgUzt 218.
sense-2
2.(V-arr-oroz-m, B ap. A; h- Urt), irrikitu (V-arr-och ap. A). "Amaricare" Urt II 12. "Armare" Ib. 327. "Reñir, irritarse", "hacer enfadar" A. Indar eginez ez ginduen jendea aferretan gehiago hirrikatuko baizik. Prop 1884, 59.
azpiadiera-2.1
(Part. en función de adj.). Uropano hirrikatu [...] baten eskutikan. Prop 1909, 60.