1.
(Normalmente repetido).
"
Et! (Vc, Gc, B), interjec. que se usa en momentos de apuro o presenciando un efecto de interés; y se dice, por ej., cuando alguien está a punto de caerse de una cucaña marítima, maroma; cuando un pájaro pica el grano del cepo, etc."
A.
Cf. etetean.
Albistarian begiak ebazala erratilloan sartu ebazan lauortza edo tenedora ta aizto edo gañibeta [...]. Gaurko umeren batek atan ikusi baleu, et et et esango eban.
A Ezale
1898, 55a.
Eztabill ba urriñean...! Et... et... Zer naigabea! [...] bira ta iges itxaskabreak.
Ag Kr 142.
Bota! ebaki! ta beste oju estuen erdian... et!... et!... et!... biba!... bukatu zan jokoa.
Ag G 105.
Eroriko da gizajua... Ara... et... et...
Urruz Zer 141.
2.
(Expresa rechazo a una sugerencia o idea).
"
--Hi, liburu batzuk hartu biha dostat. --Et, et, et! ezta pentsau be. Lelengo aspaldi eruandakuak ekarri
"
Elexp Berg.
"
Et, et, et! Eztit uste hola danik
"
ZestErret.
(Papertxoa jaso ta idekitzen du) Et, et! Ori ere badugu? Orain ikusiko du sastraka orrek! Gure saindue!
TP Kattalin 190.
--Biar zuk nai garaian emen izango natzaizu. --Et, et, et... Nire etxean arrotz ago, Allande, ta Santa Garazin agon artean emen duk ire ostatu.
Etxde JJ 52.
Poz-pozik ikusiko genuke zuen Mattin eta gure Engrazi alkarrekin uztartzen. --Et, et, et, ... [...], ezta Mattin ezkontzekoa, Piarres baizik.
Ib. 86.
ET-ET BATEAN.
Con sopresa.
Piarres, emengo aldi? --Ekin zion Gaxuxak et-et batean. --Bai, Gaxuxa, ikusten duzu. --Egun argiz!
Etxde JJ 74.