erruinatu (Ht VocGr),
arroinatu,
ruinatu.
Arruinar(se).
"Ruiner"
Ht VocGr.
Cf. ruina.
Ruinatzen naiz iostean eta traballatzean.
Volt 269s.
Sathan gaixtoak, Ienkoaren permisionez alde orotarik Iob saindia atakatu zian, aflijitu eta ruinatu.
Tt Onsa 51.
Haren figura bat halaber kausitzen da Jerikoren erruinatzeko Jainkoak eragin zuen gauzan.
CatLav 456.
(V 212)
Baiona eta Lapurdi ditu ruinatu.
Iraultza 112.
Erreino au esponiturik dago arruinatzera osoki.
FrantzesB I 91.
Baiña orai gaituzte biphiltzen, iresten, / Luzamenez arruinatzen.
Gy 190.
Nazione guzia / Arruinatu gaitu, / Lorian bizi ginen / Ez balitz agertu.
Bordel 179.
Ziaro arruinatu / digu naziua.
MendaroTx 175.
Espaiñiako Gobiernu danak alegiñak egin ditue nazioa arruinatzen, baiña oraindik ere eztute asmatu nola arruinatu.
And AUzta 63.
Eta Obispo orrek galdetu zuan dendero ori zela zebillen, eta oso arruinatua.
Ib. 78.
Herri bat urratua eta arroinatua geldizten delarik.
Larre ArtzainE 141.