1.
(Lar, Chaho).
Lira, instrumento; (fig.) arte poético, genio poético.
Ene liraren auhenak.
(1841).
Camoussarry ASJU
1988, 409.
Nere lirak ez ditzake ospatu orrelako gaitzak.
Otag EE
1882c, 413.
Ai, emen baneu euskal lira bat zu ondretako.
AB AmaE 191.
Eta kantak daroaz / lira baten berak.
Azc PB 300.
Aren abotsaren eta lirearen soñura.
Otx 34n.
Lira bat erabili bage.
Zait Plat 95.
Nere lira maitea / autsi baitut.
Gazt MusIx 115.
Lira joaz irabazi zun dirua.
Ibiñ
Virgil
58.
2.
Lira (metro).
Oratiren aldakera azkarrarentzat oda egokia zeritzaien "lira".
Gazt MusIx 65.
Lira atsegiñ eta / sirenen zora-kantuez.
"Amenas liras"
.
Ib. 189 (tbn. lira Onaind ib. 207).
Erdal-lirari iarraituaz, geitxo lotzen zaio.
Or ( in
Gazt MusIx 50
).
LIRA-HARI.
Cuerda de lira.
Gizon ereslari batek lira-ari ontzen diarduenean.
Zait Plat 143.
LIRA-KANTA.
"Lyras, versos" Lar.
LIRAZKO.
Lírico.
Emen lagako dot / ontzikada argia / ta arima, paraje / lirazko soillean.
Gand Elorri 219.