1.
(L-ain, B, BN-baig, Sal, R ap. A
),
harnabar (V-al ap. A
; PMuj).
Jaspe; mármol.
"1.º jaspe. 2.º cualquier piedra parda"
A.
"Mármol"
PMuj.
v. nabarri.
Gure Izarrizko arri nabar edo jazpe ederrakin emen Loiolan gertatzen dana.
Cb EBO 45.
Yauregien tartera, arri-nabarrezko Yauretxeen itzalpera amiltzen da erri oldartua.
'Temples de marbre'
.
Or Mi 132.
Venus zeritzaion arnabar puska baten aurrean dantza lizunak ari zitun.
'Un bloc de marbre'
.
Ib. 132.
Begi zabalakaz odei-ertz ziar begiratuko eutsen Mañari inguruko atx tontorrari, be-aldietako arnabar ederrezko arrobijari.
I. Uribitarte Euzk
1931, 553.
Arnabarrezko eskillara-buruan, Vargas bera zegokien zai.
TAg Uzt 177.
Aretoa ezker-eskuitara mugatzen zuen arnabarrezko abetxo baten ondoan, iru zaldun ari ziran alkarrizketan.
Ib. 178.
Yauzi ta ikotu egiten du, arrinabarrezko baillatik loretakora ta ontatik barriora.
"Del patio de mármol"
.
Amez Plat 96.
Mairu argiak urrez, / arri-nabarrez eraiki / sapaia, ark ez aintzat artzen.
"En jaspes sustentado"
.
Gazt MusIx 75.
2.
(Lar).
Azulejo.
"Alizar, friso de azulejos en las paredes, arri nabarrezko <naua-> zerrenda
"
Lar.