(
BN-ciz-arb, S; Ht VocGr , VocBN , Gèze, H)
Ref.:
Lrq (adret [oxít.]);
Gte Erd 2
.
Hábil, mañoso.
"
Adreta, anzosa, adroit"
Ht VocGr 269.
"Adroit"
Gèze y VocBN.
"Adroit, qui a de la dextérité, dans les travaux manuels et les exercices du corps; mais on n'y comprend pas les ressources de l'esprit qui n'ont pas pour objet ces travaux ou exercices"
Lrq.
"
Lanean adret da (BN-ciz-arb, S)"
Gte Erd 2.
v. abil,
antzetsu,
trebe.
Armetako adret izala / orai ezagützen diat.
Xarlem 524.
(v. tbn. 911)
Armetan hain adret izanik / eta halere goithürik.
Abraham 668.
Prima eraman düzün jaun aphez adreta.
Etch 458.
Mattiuren eskuraz geroztik pilota [...] / Jokoa du segura, adret eta presta, / Haren erreturnaren parerikan ez da... In.
Zerb Azk 112.
Han, pilotaren gainean, gibel gibelean, edo zimeta-gainean, eta pilota-bilzale adreta.
Herr 13-10-1955 (ap. DRA
).
Zoinu berezi hartarik dela begiztatzen lehenik ofiziale ona, eta bere eskukaldi adretetik gero.
Larre ArtzainE 100.
(Uso sust., tras gen.).
Harrigiliren adreta! [...] Mürria gaxki egin eta erdiruak lohiz thapa!
'Que le maçon est adroit'
.
Etch 304 (tbn. en ChantP 182 y Or Eus 281).
ADRETIK
(Estar, etc.) dispuesto, preparado.
Proposatu zaiztean parabola batzu, zeinen marra eta xuria baitzen heien irazarririk, adretik eta bethi ernerik idukitzia.
KadBet 157.