(
L, BN-lab; Hb),
urmail,
urmale
Ref.:
A;
EAEL
119
.
Laguna, charca; estanque.
Hegalak eta ezkatak dituzten guziak, nahiz itsasoan, nahiz hibaietan eta ur-maeletan, janen ditutzue.
Dv Lev 11, 9 (Ur putzu).
Jenesaretheko ur-maelaren aldean.
Dv Lc 5, 1 (Lç lak, He lakhu, TB ur handi, Ol, IBe aintzira, Ker zingira).
Zalduko gaztelua, bere ur-mael edo naza xumearekin.
Leon GH
1923, 529.
Egazti aundi zangaluzeak, urmaeletik aterata, egaz erraiñu egiten du legorrean.
'Des étangs'
.
Or Mi 118.
Baratz erdi-erdijan berebixiko urmael eder bat eban, mueta askotako arrañez betia.
Otx 133.
Mutilko biurriak urmaelean arri-konkorra jaurtitzen.
TAg Uzt 129.
Urmael txiki borobil bat dut aurrean.
Txill Let 22.
Leizaren ur-maila bezala, erdirat botatzen diozularik harria.
SoEg Herr
28-7-1960, 1.
Ta zoriona / gaiñezka / bularreko zure / urmael garbian.
Gand Elorri 138s.
Ango ur-erreten aundia ta ango urmael (estanque) ugariak ikusgarriak omen ziran.
Zait Plat 13.
Urmaelean ozkak sortu.
Erkiag BatB 111.
Baratzearen erdian ur-mahel pollit bat.
GH 1973, 251.
Goroldio orlegiz inguratutako urmaelez iantzia.
"Stagna uirentia"
.
Ibiñ
Virgil
108.
Igela hasarreturik ere, ur-maleari ez zaio inporta.
(GAlm 1979).
EZBB
II 13.
"Eau stagnante, eau qui semble sans mouvement dans les parties profondes des petites rivières"
Dv.