Etim. v. padura .
(V-och-gip; Lcc, Mg PAbVoc , Izt 106v)
Ref.:
A;
Iz
ArOñ
;
Elexp Berg
.
"Dehesa"
Lcc.
"Rivera"
Mg PAbVoc.
"Terreno llano a orillas de arroyos y ríos"
A.
"
Leku madúria, leku madúraak, lugar de buena tierra cerca de un río"
Iz
ArOñ
.
Tbn. en el voc. final de la Biblia de Kerexeta. v. padura.
Ibar ta madura lau, baso ta txara.
GavS 18.
Zelaitza zabal andia; / ain da balatsa, aiñ lur ugari, / madura zoragarria.
AB Olerk 179.
Launeko lekua, leku beia ta ona: madura ori da. Oñatiko maduria. Mendian edurra danean, esaten dogu: "Au mendi-edurra dok, au maduran etxok egingo! Maduran ondo zaozak".
And AUzta 94.
Mundu guztiko oiartzunak / oiukatu dute izena; / erreka-zulo, eremu baztar, / madura, gaillur goiena.
NEtx Olerti
1961, 95.
Tontor batean erri polit bat, / bere oñetan madura (ordeka).
Olea 137.