1.
(-nz-Lar). Llenarse de espinas."Espinar, punzar, aranzatu, zulatu"Lar.
Pekatu egiebanian [lenengo gizonak] gogortu, arantzatu ta lartu jakola lur berez bigun ta samurra zana. MgPAb 149.
azpiadiera-1.1
(Part. en función de adj.). Arkitu zuen arzaia [leoitzarrak] ta nai zion oni adierazo non miñ zuen; eskatzen zion laguntasuna oiñ arantzatua eskeñirik. VMg 40.
Erakutsi zion oiñ minberatu ta aranzatua. Ib. 40s.
sense-2
2."Ogia arantzatu, secarse mucho el pan (V-m)"A Apend. .