1.
(V-gip, G; Lar, MgNom, Añ(G), Hb)
Ref.:
A;
IzArOñ(antxíttu). Alcanzar, llegar a coger."Alcanzar al que se escapa"Lar, Añ.
"Antxitu (G), jadietsi, alkanzau (V), alcanzar"Mg Nom..
"Impetrar, [...] (G) antxitu"Añ.
"Koiu esaten da Arratian, koixu Txorierrin, Bilbo-ondoan koixidu,antxitu edo arrapau esateko"AEzale 1897, 167a.
"Antxiketan dau, alcanzar a una persona siguiendo detrás"Iz ArOñ..
v. atxitu. Bost bider ekustean, / lagunak utzirik, / ardiren bat diala / bide okerretik, / galdu dedin bildurrak, / ozta antxiturik, / biurtuko dezu atzera / lepoan arturik. GavS 27.
[Meza] antxituko zualako uste osoarekin erritik irten bazuen. MgCC 90s.
Eldu zanean iturrira, ikusi zuen sakonduta zegoala ura, berak antxitu ezin zezakean bezela. VMg 84.
Kazadoriak eiza antxiketako. msOñ2 109v.
sense-2
2.Conquistar.
Zerubetako Erreinubak padezitan dabela fuerza, eta antxiketan daubela fuerza egiten daubenak. "Violenti rapiud illud".msOñ2 54r.
sense-3
3."(V-m), despabilar una vela, candil"A.
Gau baten, ilargitan lanean iarduala, odei txiki batek ilundu eutsan argia. --Jupiter, esan eban orduan zoroak, iagi ai ta antxitu (despabilar) ilargia. Odaiak, geroago ta baltzago eginaz, guztiz estaldu eutsan argitasuna. --Astoa, esan eutsan Jupiter-i zoroak: antxituteko esan dauat eta amata edo itzali egin daustak. Ezale 1897, 93b.