1.
(V, G-azp),
aldaar (V-m-gip),
aldaer (V-gip),
aldeer (V-gip).
Ref.:
A(aldar, aldaar);
IzArOñ(aldaar);
ZestErret. (Adj.). "(V), cosa ladeada" A. "Aldaar (V-gip): 1.º inseguro, ladeado, alicaído. 2.º en declive" A. "Camino inclinado como para volcarse el carro" Iz ArOñ. "Aldáar xaok, se dice de una piedra que no se ha colocado en la posición debida según el cordel" Ib. "Aldáer, aldéer dao, está inclinado (un camino, una piedra, un palo. etc.)" Ib.
azpiadiera-1.1
"Aldar [...] (V-arr-oroz-m), lugar costanero, estéril"A.
sense-2
2.
(V-gip ap. ElexpBerg).
(Sust.)."Caída, desnivel [...]. Azpixak aldar puxka bat pe badauka ta orregatik gelditzen da kili-kolo maixa"Elexp Berg. .
azpisarrera-1
ALDARREAN.
En desnivel. "Aldarrian dago soo aura ta eztakitt zela ibiliko gan goldatzeko" Elexp Berg. "Zerbait aldapan gora aldamenka edo alboka, ia oreka galtzeko zorian, joatea edo eramatea. Aldarrian ondo ezin ibili"ZestErret.
"Tratoria aldarrian itzultzeko arriskuan dijua"Ib.