1. (H, A (+ aa-)); aarrosika (A); aarrosinka (V-gip); arrausika (A); arrauzika (Lar DVC 166, Añ); arrauzinka (V-gip); arrosiaka; arrosinka (V-gip); errosinka (Lar→H) Ref.: Etxba Eib (arrauzinka); Elexp Berg (arrosinka).
Bostezando. "Errosinka dago, está bostezando" Lar. "Bostezar, arrauzika, aozabalka egon" Añ. "Arrauzinka egon nintzan gaubela guztian" Etxba Eib. .
Albuetara begira, ar[r]osinka edo aldamenekuagaz berbaitan. msOñ 194r. Guztiz nagi epelik, ganora baga, arrauzika, erdi lo, albora adi. Añ EL1 86. Zer da bat egotea / albako mezatan / ikusten gizon ta andra / arrausika Eleizan! Azc Ezale 1897, 50. Arrausika legetxez erantzun eban. A BeinB 90. Giza seme ta emakume luzetetsiak, arrausika ta (zarrenak beintzat) zuzmurtuak ziran. A Ardi 62. Arrosinka sarritan / zabalduaz aua. JBDei 1919, 282. Azkenean bat arrosiaka hasten da. Bertzeak orduan: Ahoa idekia baituk, balia hadi zerbaiten galdatzeko. Egunaria 4-1-1960 (ap. DRA ). Otsoa, / otso berdea, / arrausika edo / nagiak ateraten / ari da, lupu bat lez. Gand Elorri 173. Alfer, eguna ezin higatuz, aharrosika daudenek ere badute norbait. Herr 23-8-1956 (ap. DRA ). Negar egin beharrean parrez hasten zaigu, eta aharrausika aurkitzen dugu su eta gar ari gatzaizkionean. MEIG II 57.

2. arrosinka (G-goi (comunicación personal)), arroxinge (V-m ap. Etxabu Ond 118). (Sust.). Bostezo.