1.
(V, G, AN ap. A
).
Embrollar(se).
Alkar irargitzen ta iraukitzen lagundu ordez batzuk bestiaz naspillatu, mordollotu ta ezabatzen dira.
Zink Crit 7.
Zubek, inpernuko lumadunok, mundu osua mordollotu ta nastau egitten dozube-ta.
Otx 96.
2.
+
mordoildu.
Contaminar(se) una lengua.
Aurregunetako nere itzaldi-mitzalditxoak ., izketa mordollotuz, Medeli berriz biotzeratu nizkion. Orduan "sinespen, itxaropen, onerespen" fedea, esperantza ta karidadea izan ziran.
A Ardi 126.
Baina osoki mordoiloturik zegoen orduko kornubiera, eta arrotz hitzez gonburu beterik.
Mde Pr 255.
Ta asi zan bere izkera pilistarren begietan mordoildurik, aien artean zoro-antzo ibiltzen.
'Immutavit'
.
Ol 1 Sam 21, 13.