1.
(
L, B, BN-baig, Sal, S (+ -lh-); -lh- VocBN , H),
ilhaurtu (
BN-baig),
illurtu (
G-to; H (G))
Ref.:
A (ilhaur, illortu, illurtu);
Lrq (ilhortu);
Satr VocP;
ZMoso 60;
Izeta BHizt (illortu)
.
"Avorter. Behin ilhortu den behia beldur izaiteko da berriz ere ilhor dadin, une vache qui a avorté"
H.
"Abortar. Ilhaurtu da (BN-baig), ha abortado"
A.
"
Beiak umea illurtu digu, la vaca ha abortado la cría"
Ib.
"
Auntza ilortu da, ha malparido la cabra"
ZMoso 60.
"
Beia ilortu da. Behorra ere illortu. Biek ilortu
"
Izeta BHizt.
v. ILOR EGIN, iroldu.
[Ardi ernari] hanitx ilhortzen dirade ondoramen hortarik.
D. Béhéty GH
1931, 451.
Batzuetan meskabuz ilhortzen dira behiak.
Gatxitegi Laborantza 169 (ap. DRA).
Eia! Eia! Eia! Borthátto húa zerratüko düziénez, emaztétto hóik eztitín ílhort! "Afin que ces petites femmes ne se trouvent pas tout-à-l'heure... en position intéressante".Lrq Larraja RIEV 1935, 142.
"
Ume txikin bat ilortu da
"
ZarHizt.
2.
Animal que ha abortado.
Samalda oetako bakotxak [...] izango ditu laurogei ardi umegitekoak, beste ogeiak lagatzen diralarik antzu eta illurtu gertatzen direanentzako.
'Que quedan estériles o abortan'
.
Izt C 169 (cf. ib. 221 armuñekoa, pikortalla, enpatxua, illurtua, en una lista de enfermedades de ovejas; no es seguro que se trate de un sust., aunque así lo interpreta Hiribarren, que lo toma seguramente de aquí: "ilurtu, maladie des brebis").
3.
ilhortu
(Sc ap. A; Dv (BN)). (Sdos prop. y fig.). "Abortivus, avorton" Dv. "Abortado" A.
Haur ilhortu baten ezurtxoak.
Mde Po 99.
Bere zorion ilortuen intziriak.
Mde HaurB 13.
Irriki ilortuak.
Ib. 51.
"Manquer. Zopa ilhortia (S-saug), une soupe qui n'est pas cuite"
Lh.
4.
"Échouer. Egiteko hortan ilhortü gütützü, nous avons raté le coup"
Lh.