1.
(V, G, AN),
biguinki (AN-erro; -uñ- G),
bigungi (G-nav)
Ref.:
A Morf 372;
EI
212;
Etxba Eib
.
Suavemente, delicadamente; dulcemente, con ternura.
"
Biguñki (G), suavemente"
A Morf 372.
"
Gogor eta bigunki: bigunki esanetan, gogorki obretan
"
Etxba Eib.
v. bigun
(2),
bigunkiro.
Agertu zaiozute serbitzariai borondate ona ta asko naia; bigunki itzegiten diezutela.
Mg ( in
BOEg 2546
).
Biotz ber beran norbaitek otsegin eta bigunki tanka-tanka jotzen ziola entzuten omen zuan.
JBDei 1919, 268.
Bigunki-bigunki biotzera sartzen zitzaigun, eta batere uste gabe bere mendean arkitzen giñan.
Etxeg Itzald
II 89.
Ez ikaratu: ikusiko dezu ze bigunki artuko zaitun.
ArgiDL 37.
Nexkak sagartxoriak biguinki lore-pitxidun zapikoan goxatu orduko.
Or Mi 23.
Ark bigunki ta esku atseginez. Nik zakarki, erri xeeak bere arteko oi-duan izkeraz.
Ldi IL 92.
Biotzera, maiatzeko ura bezela, bigunki ta ezarian sartzen dan zoriona izan oi da iraunkorrena.
TAg Uzt 310.
Gaur jaieguna da-ta, bi aldizkoa ere merezi dute --erantzun dio bigunki otsein leialak.
Ib. 29.
Kaio batzuek egada nare / aizea bigunki joaz.
EA OlBe 66.
Erdu ta musu betazaletan / biguinki eman zidana.
Ib. 9.
[Erregiña] bigunki lurrian jartzen eban artian.
Etxba Ibilt 459.
Artu eban besuetan bigunki esanaz, munduan ez zala ezer aiñ gatxa, beragaitik eiñgo ez ebana.
Ib. 485.
2.
Cómodamente.
Gure itsaso zabal, muñopean biguinki etzana.
Or Mi 32.
Bigunki, barru gozoan, / zatarretsiaren kaiolatxoan, / lo dago beste txoria.
Ldi BB 38.
3.
Flexiblemente.
Eta aren dantzak gero! Zumea ez ain biguinki kulunkatzen aizearekin jostalari.
Eston Iz 97.
Anka ankaren gaiñean / bigunki gurutzatuaz.
Zendoia 129.