1.
(-iñ- V, G),
treineru
,
treinero
,
treñero
,
triñero
. Ref.: A; AEF 1960, 26; Gketx Loiola (pizar-auts).
Trainera. "Sardineras" AEF 1960, 26. "Trañerua pizar-autsakin igurtzitzen da, udetan errezago irrist egin dezan" Gketx Loiola (s.v. pizar-auts).
Bost treñero jun ziran / patroi banarekin.
Arrantz 106.
Nasa ondoan, azkenez, zirauna legezko saretxalopa edo treñeruak, me meiak eurak, lirañ, leun da guztiz polito egiñak.
Ag Kr 37.
Urreratu zan kai muturrera treiñerua.
Inzag RIEV
1923, 505.
Treñero lirain azkarra belan edo arraunka zeramatela.
Elizdo EEs
1925, 213.
Traiñeruak igualak / ez badira neurriz.
MendaroTx 437 (
ib. 377 treñeru
).
Anakleto entzun dozu / trañerua abilla daukozu.
Ort Oroig 22.
Iru seme ta illobatxo bi / ditu triñerora ekarri.
Tx B I 191.
Treñeru biyak berdintsu igaro / Gaztelupeko sarrera.
EA OlBe 77.
Treiñerurik ez neban itxasoan arrantzan ezagutu; kaian baztertuta usteltzen egozanak bai.
Etxabu Kontu 114 (
ib. 151 treiñero
).
Trainerurik onenak / Kontxarako ziran.
Zendoia 166.
En DFrec hay 2 ejs. de traineru y sendos de traiñeru y treiñeru.
2.
treineru
(L-côte ap. A). "Trillo" A.
3.
trainero
(-añ- V-ger). "Aparejo de pescar" Holmer ApuntV.
Da traineroa ori largateko bolintxa da atrapetan da arraina.
Holmer ASJU
1969, 172.