harmadura.
Armadura, conjunto de armas defensivas.
v. Giese RIEV 1929, 315.
Iaunz ezazue Iainkoaren harmadura guzia, deabruaren zelatén kontra resisti ahal dezazuenzát.
"Soyez vêtus de toutes les armes de Dieu"
.
Lç Eph 6, 11 (He Jainkoaren armadura; TB Jainkoaren harma guziez).
Bera baino borthitzago batek akometaturik garait badeza, haren harmadura guzia, zeinetan fida baitzén, edekiten du.
Lç Lc 11, 22 (He, Dv (h)arma(k)).
Ezen gure gerlako harmadurák eztirade karnal, baina botheretsu Iainkoaz, fortalezén desegiteko.
"Les armures"
.
Lç 2 Cor 10, 4.
Baldin, Aita eztia, zuk zeure harmadura sainduez probedi banazazu, zeure gogaratuko nauzu.
Harb 240.
Neurri gabeko kobardia da / gertatzen dena gurekiñ: / Luzifer-eri entregatzia / orlako armadurekiñ.
(c. 1900).
Auspoa
97, 82.
(Lar).
Armadura, traje de piezas de hierro con que se cubrían el cuerpo los guerreros.
Zaldun bat armadura txuriz estaliya.
Bil 163.
Erdiaroko zaldunen altzairuzko armadurarekin.
Lek SClar 113.
Gure soldadoek gerran, soinean harmadura.
Arti MaldanB 199.
Etsaien harmadurak errez hautsi ditut.
Ib. 225.