1.
(Lar),
eleiztar (Lar),
elestar (Añ).
Eclesiástico.
Cf. eliztiar.
Eliztar euskaldun jaunak egiten dira Eliz-jaun ta predikari beren estudi guziak erdal-errien batean egin ezkero.
Mb IArg I 53.
Eliztarrentzako azitetxea.
Izt C 486.
Agintari gustijei, naiz errikuak naiz gudari ta eleiztarrak dirala.
ForuAB 143.
Gizaldietan emon izan dauz [Aloiña mendiak] / ainbat eliztar jakintsu, / lurbira ziar zabaldu be bai / Kristoren egi mamintsu.
BEnb NereA 40.
Iosulagun, karmeldar, pasiotar, prantzizkotar eta beste eleiztar ikastetxe.
Ibiñ
Virgil
22.
Karmeldar ordenako / elextar umilla.
Ayesta 120.
2.
(V-m-gip, G-azp; Añ (G)),
eleiztar
(V),
elestar
(Añ (V)),
eleistar,
eleizar
(Lar H (G)),
elizar
(H),
elextar
(Añ). Ref.: A (eliztar, eleiztar); Etxba Eib (eliztarra).
Feligrés; parroquiano.
"
Zaldibarko eliztarrak dira an baserrixan
"
Etxba Eib.
Tr. Documentado primero en Moguel y otros autores vizcaínos, se hace bastante común entre los autores meridionales del s. XX.
Eta ikasi bere gura ez, bere elestar nekazarijak dakijen berbeeta bakarra?
Mg PAb 199.
Eliza goizaldero ta iluntzetan bete-bete egin oi ziguten eliztar jainkozale aiek.
A Ardi 113.
Bere itzaldiyan laguntza eskatu eutsela eleiztarrai onegintza baterako.
Kk Ab II 173.
Arrapaladan nastu ziran beste eliztarren artean eliz-ateko muga mugan txapelak ezinbestean kendurik.
Etxde JJ 150.
Orduko aldien Ipiñeko eleixtarrak gitxi zireala.
Akes
Ipiñ
13.
Eleixe au be, bere aurretikoa lez, amaika edo amairu baserri elextartzat zituela, parroki ixen zan 1881garren urterarte.
Ib. 13.
Eliza protestantia nonbait eta an eliztarrek kanpora atera bear dutenean atzeraka ibiltzeko oitura izaki.
Anab Poli 60.
Pentsa zazue zenbat eleiztar / alkartu giñan orduan.
Ayesta 140.
v. tbn.
Ezale 1897, 218a. Or Tormes 105. Munita 7. Eleistar: CrIc 54. Elextar: Astar II I. Eleiztar: Azc PB 155 (en la versión de Ur PoBasc 539 feligres). Itz Azald 6.
Fiel, miembro de la Iglesia.
Egun aietan, Errege Erodes, esku latza erabiltzen asi zan Eliztar batzuen aurka.
(Act 12, 1)
"De ecclesia"
.
Or MB 995 (Ker, IBk eliztar; Lç, He, TB, Ol elizako).
Eliztar on bezala.
"Bono membro Ecclesiae"
.
Or Aitork 226.
Eliztarren onari bai santutasunez eta bai dotriñaz berarizko moduz lagundu izan dautsen emakumeai.
Onaind STeresa 125.
3.
+
eleiztar
(Lar).
(Adj.).Eclesiástico, religioso.
"Oficio divino, eclesiástico, ekintza eleiztarra
"
Lar.
Naiz dula bizimodu sekularrekoa, naiz eliztar sekularra.
EConst 41.
Meza nagosi ta ibilketa eleiztarraren ondorik.
Erkiag Arran 189.
Ta, alan, bertanbera amaituko zan, kontixu, eliztar oitura ori.
Etxabu Kontu 42.
4.
(V-arr-m-gip)
Ref.:
A y Etxba Eib (eliztar).
"Piadoso"
A.
"Parroquiano, frecuentador de devociones, celoso de la religión. [...] Egunero mezatara juaten zan eliztarra
"
Etxba Eib. "Eliztar amorratua politikan, en política era apasionado clerical" Ib.
v. eliztiar.
Dama bat, oso zintzua, garbixa eta eliztarra onena aña.
Etxba Ibilt 462.