1.
(A DBols).
Juez.
Cf. EEs 1914, 174: "Al referee puede llamársele epailari". v. epaikari.
Tr. Documentado en textos meridionales del s. XX. En DFrec hay 34 ejs., meridionales.
Onentxoak pelotaka jartzen ditu, bik biri, bera epailari (juez) dala.
A Ardi 139.
Ez epailarien zigorrak, ez gudarien izkilluak.
JBDei 1919, 227.
Epailariek Danel espetxetik erruge azkatzeko.
Anab Usauri 92.
Apustu guzietan / au dute epailari; / auziak onek ditu / ebakitzen garbi.
Or Eus 15.
Aurkariak yarri zentzake epailariaren (juezaren) eskuetan.
Ir YKBiz 122.
Bera yarri du aitak bizien ta illen epailari.
Ib. 107.
Epaillariei zuzenduko zaizkien idazkiak.
EAEg 11-10-1936, 21.
Ikasi euskerea: "jueza"n ordez esan "epailaria".
EgutAr 12-9-1959 (ap. DRA
).
Donostiyan jokatuak / gu lau bertsolari: / [...] / lan ori markatzeko / iru epailari.
Ud 35 (versión recogida oralmente hacia 1965).
Zure egiñak dira zure epailari.
Berron Kijote 30.
Jagi eta euskeraz ukatu zituan epaia, epailari eta gañera ziranok.
Gerrika 181.
v. tbn. Ldi IL 110. Markiegi ib. 11. TAg Uzt 224.
2.
Segador.
Maiz ikusi izan dut nik [...] olo-lasto xamurrak mozteko epailariak sartu-ala, aize zakarrenak ereintzak iñarrosten.
Ibiñ
Virgil
76.