1.
(G, AN, L, BN ap. A
; Dv) . (No aplicado a personas).Lleno de pesar, de disgusto, de desasosiego; desagradable; inquietante."Plein d'ennuis, de dégoûts. Labur eta nahigabetsu da gizonaren bizia, la vie de l'homme est courte et semée de dégoûts"Dv.
Eguna pasatzen zuen [...] gaixoai egitekorik bajuen eta naigabetsuenetan ere serbitzen. AranSIgn 22.
Arri zor diyot ekaitz naigabetsu onetatik libratzea. MocDamu 33.
[Ipuin] atsekabeak, saminak, naigabetsuak. AgEzale 1897, 60b.
Gogamen naigabetsuak. AgG 46.
Ordu naigabetsu atan gogoratu yatazan, lenago Anegaz jazoriko edestiak. EchtaEEs 1914, 162.
Lengo bizibide [...] bakarti ta naigabetsua gozatu idazute. ZaitSof 138.
Agur naigabetsu bat egin ondoren. EtxdeJJ 179.
Kritikak ere [...] [filma] nahigabetsua zelako edo, ez du deus askorik esan. MIH 321s.
sense-2
2.+ naibagetsu.(Aplicado a personas).Afligido, apesadumbrado. Lurralde guztietan izan da emakumea izate naigabetsu ta errukarri bat. AgSerm 481.
Eta Medelen seme naigabetsuak bere negar ta antziz eraginiko len-malkoak. AArdi VII.
Samintasunezko Ama naigabetsua! Nork zure oñazeak neurtu. ArgiDL 98.
Ama biotz-kementsu / naigabetsua / zutik, negarrez dago / gurutz-alboan. JaukolBiozk 99.
v. tbn. Enb 34. Or Aitork 262.