ilkiraztale,
elkerazle (-kh-S ap. Lrq). (El) que saca, hace salir.v. ilkitzaile. Meza zinian hasi, / Praubia zian ikhusi, / Bi jaun handi haien artin bere arropa txarreki, / Igorri elkherazlia sabre handiareki. Etch 475n (en otra vers. jalki-erazlia
).
[Zaldiari] sartzen zaizko barnat gorphutzean bere lau zango-besoak! [...] Hekien ilkhiraztalea gizon edo izate berezia zela. HbEgia 76.