1.
etserzitatu,
exerzitadu.
Ejercitar, acostumbrar, adiestrar.
v. etserzitu.
Kostumatu izanez sensuak exerzitatuak <ex-> dituztenén onaren eta gaitzaren beretzeko.
Lç He 5, 14 (He egiña
).
(Intrans., con inesivo).
Ejercitarse.
Gure sentimendu guziak exerzita ditezen haren promes sainduetan.
Lç
Ins
F, 1v.
Birtutean exerzitatzen zan personaren batez egin ote deban burla.
OA 147 (v. tbn., siempre con ines., exerzitatu 51 y exerzitadu 132).
Gaitz guzietan bear du exerzitatu ene erreinuan egon bear duenak.
SermAN 2vs.
Obra miserikordiazkoetan ejerzitadu.
Oe 85.
(Con alativo).
Hacerse (a).
Bihotza abariziatara exerzitatua dutela.
"Exercé"
.
Lç 2 Petr 2, 14 (TB exersatu, Dv trebatu, Ol azi
).
2.
(
exerzitadu Lcc).
(Bipersonal trans.).
Ejercitar, ejercer.
"Exercitar"
Lcc.
"Exercitador, exerzitaitan deuena
"
Ib.
Bere ofizioaren exerzitatzeaz.
Lç
Ins
G, 6v.
Fedea, esperanza eta karidadea sarri exerzitatzea.
Gco I 472 (v. tbn. 387).
Arrikatzen zuenarekin aiñ pazienzia eta mansotasun arrigarria exerzitatzen.
Gco II 56.
3.
Poner a prueba (una penalidad).
Bada gaztigu guziak ordu berean eztirudik bozkariotako dela, aitzitik tristiziatako: baina gero iustiziazko fruktu bakezkoa rendatzen draue harzaz exerzitu diratenei.
"Ceux qui sont exercés"
.
Lç He 12, 11 (He nekhatu, Dv frogatu
).
ETSERZITATU ERAGIN.
Hacer ejercitar.
[Inklinazio txarren] kontrako birtuteak sarri exerzitatu eragiteko.
Gco I 443.