(
H,
A),
lokatzatu (
V-gip, G-goi; -tzaatu V-gip),
lokaitzatu
Ref.:
EI
111;
Iz
ArOñ
(lokátzaatu);
Elexp Berg
.
Embarrar(se).
"(G), embarrarse"
A (que cita el ej. de Ur Am).
"
Perretxikutan izen naiz da erropa guztiak lokatzatuta ekarrittut
"
Elexp Berg.
[Zaldia] ugal erdi etenekin, gerriraño lokaitzatua ta diotsa Astoak burla egin bearrez [...].
VMg 47.
Bide okerrak kroskaz beteak eta oitura itsuakaz basatu edo lokatzatuak topako [dautaz]
.
A Gram IX.
(Part. en función de adj.).Embarrado.
Ikusten nuen Jauna murru lokaztu baten gañean zegoala.
(Am 7, 7). Ur ( in
BOEg 1528; Dv enbokatu
).
Garbitu zituan, ez eskuak, ezpada arrantzale beartsu batzuen oñ zikiñ lokatztuak.
Arr Orac 281 (ap. DRA).
Idoi lokaztuetan altzak sortzen dira ta mendi arrizuetan zumar elkorrak.
Ibiñ
Virgil
84.