I .
(Adv.).
1.
(V, G, AN-gip, L-côte, B; Lar, Añ, Dv (que cita a Bil), H, VocB
),
kolonka (Urt II 491)
Ref.:
A;
Izeta BHizt;
Gte Erd 303
.
Tambaleándose, oscilando; de modo inseguro, movedizo.
"Afianzar, asegurar algo para que no de en tierra [...], koloka eztabillen estutzea
"
Lar.
"Tambalear [...] koloka ibilli
"
, "vacilar" Ib.
"Bambalear [...], koloka ibili
"
Lar, Añ.
"(Andarse) moviendo, koloka ibilli
"
Añ.
"Titubeante, (c.) koloka dagoana
"
Ib.
"Suelto, movedizo, inseguro, poco firme, como piedra mal colocada, diente no bien fijo"
A (que cita tbn. msOch).
"
Zein koloka dagon katadera hau
"
Izeta BHizt.
"
Eserlekuaren ankak koloka daude (G-azp, AN-gip, B)"
Gte Erd 303.
Koloka dabillen lore bati aize goxozko baga batek nola eragiten diyon.
Bil 160.
Bere aztalak koloka daukazki.
Otag EE
1882c, 536.
Gure anima tenplo bizi bat da [...], baña [...] askotan ikusten degu koloka ta balantzan dabillela, ta azkenez erortzen dala beberaño.
Ag Serm 208.
Lurra koloka ibilltzen da.
Kortazar Serm 7.
Koloka dago etxepeko lurra.
Goen Y
1934, 98.
Ez ain koloka âteak ibiltzen ipurdi.
Or Eus 374.
Koloka du bizkar-gaiña.
"Menea los hombros"
.
Ib. 92.
Ganbaratik koloka ote nago?
NEtx Antz 103.
Ilargia zerura koloka igotzetik gelditu zen.
Mde Pr 120.
Ikus [...] mundua koloka.
Ibiñ
Virgil
43.
Borrokaldian izter-giltza ukitu zion Jakobi eta koloka jarri.
Bibl Gen 32, 26 (Urt biurtu, Ker lokatu, Ol zañartatu, Bibl idoki
).
Oinharriak berak koloka dauzkanean [etxeak]
.
MIH
227.
2.
(Lar).
Vacilando, dudando.
"Vacilante, koloka dagoana, zalantzan
"
Lar.
Koloka bezala projimoa ikusten duanean.
Arr CDoc 30 (ap. DRA).
Koloka bainindagon egi guzietan.
"Dubitabam"
.
Or Aitork 128.
3.
(Estar, poner, etc.) en duda.
Irakurleari garbi adierazi diogu zertzuk diran sendo eta trinko dauden gauzak eta zertzuk koloka.
JMB ELG 10.
II .
(Adj.).
1.
(
Lar,
Añ,
Hb,
H).
"Estrellas errantes, izar kolokak
"
Lar.
"Planeta, estrella errante, izarkoloka
"
Lar, Añ.
Karguak edo ekindeak dira izar kolokak bezela, orain diranak ta puntuko eskutatzen diranak.
Kortazar Serm 237.
Ba dakusazket izarren ikarak, / bai koloka diranen, / bai tink daudenenak.
Gazt MusIx 127.
(V ap. A
; Lar, Añ).
"Fiestas movibles, festa [...] kolokak
"
Lar (Añ fiesta k.
.
).
Oscilante, tambaleante; vacilante.
Buru kolokak eta / illez estaliyak.
Echag 82.
Oin kolokak zûr, begiak yoran.
"Cauto el inseguro pie"
.
Ldi BB 162.
Arri koloka mugi delarik, / sendogo batera doa.
"Movediza"
.
Or Eus 392.
Oin kolokaz.
Zait Sof 94.
Bere anka kolokai ibil-erazten.
Etxde JJ 15.
Mutil on bat [...] buru koloka ori pixkabat tinkatuko liokena.
Ib. 54.
Koloka du idazkera.
Txill Let 135.
Ta, artalde-lurruna / t'oiartzun koloka.
Gand Elorri 197.
Iparra dabil nabarmen. / Gauzak koloka dabiltza.
Ib. 163.
Gogortasun zorrotza, ezarian koloka-aldakor bihurtzen da.
MEIG IX 122.
(en colab. con NEtx)
2.
(V, G, AN ap. A
; Lh).
Dubitativo, vacilante, indeciso.
"Indeciso, perplejo"
A.
"
Gizon koloka hunekin ez ditake konda, [...] cet homme irrésolu"
Lh.
Asto koloka, hi; merezi huke odolki hori sudurretik dilindan gelditzen balitzauk.
EGAlm 1903, 43.
3.
Dudoso, inseguro.
Giza-iakite koloka ontan.
Or Aitork 391.
III .
(Sust.).
1.
Meneo, oscilación.
Beiñ txuri, ta gero beltx: noiz utziko dek buru-koloka farragarri ori? Edo bata esan bear dek, edo bestea.
Lar DT CCIV.
2.
Duda, vacilación.
Sinistuten badogu koloka baga.
Itz Azald 16.
Koloka gabe siñesten nizun zein gurasoren seme nintzan.
Or Aitork 132.
3.
kolonka
(B ap. A; VocB, Lh (L)). Cuna.
Beitira (okullura) eraman zuen kolonka (seaska) aur ta guzi.
A EY II 422.