(
Aizk,
A).
"(Chaho), patriarca"
Aizk.
"Patriarca, en general. ¿Se habrá originado de errata, de aiton?"
A (que tbn. lo trae como nombre propio: "Aitor (c) [sic], patriarca legendario de Euskalerria, que se supone haber sido padre de siete hijas que representan las siete regiones del país").
En realidad la supuesta leyenda tiene su origen en Chaho (Voyage 87), que extrae el nombre de aitoren seme, var. de aitonen seme. El sdo. que propone, "père universel, sublime", hace pensar en un compuesto con oro. J. Juaristi ("Las fuentes ocultas del romanticismo vasco", ASJU Gehigarriak XV, Donostia 1992, 362) lo relaciona con el "Padre Universal" del que habla J. B. Erro (El mundo primitivo o Examen filosófico de la antigüedad y cultura de la nación vascongada, Madrid 1815, 286).
Jose Aitor (patriarca) Doitsubaren goretsirako.
Elizondo KristPE 260.
Sueziatarren izkuntzan idatzi eban, baiña Finlandiako gaiak erabili zituan, eta ango olerkarien Aitor izan dala esan geinke.
Alzola Atalak 95.
AITOR-SEME,
AITORREN SEME.
Hijo de Aitor. Cf. AITOREN SEME (s.v. aitoren).
Or bizi zerate zuek, Aitorren seme zintzoak, mendietako aize osasuntsuen erdian.
Ag Serm 420.
Gorde ezazu kristau legea, / gorde ezazu euskera, / ori egiten ez badezu, zu / Aitor-semea etzera.
AZink 16.