1.
(V arc. ap. A (que cita a RS e Izt); Lar, Lar Sup , Izt VocC , H (G)), ur behera (Hb, H),
ubea
(Lecl, H (V)).
Vado. "Uberetik igarotzea, passer le gué" H. Cf. Arzam 416: "En la urbera de Echaerre" (1394).
Galendua dabil uberen billa.
"El escarmentado anda buscando el vado"
.
RS 299.
Ibai ertzeko uberaetan ardura andiarekin kontu artuaz.
Izt C 380.
Jarraitu ziozkaten Jordango uberara daraman bidetik.
(Ios 2, 7).
Ur ( in
BOEg 392 (Dv ubi, Ol, Ker ibi, BiblE igaroleku
)
).
2.
(
Lar,
Añ,
H (G)),
ur behera (
Izt VocC (urbeera), H),
ubea (
H (V)),
urbera (
Añ→A).
Bajamar.
"Menguante del mar, de los ríos"
Lar.
"Menguante de aguas"
Añ.
"Eau basse. Ubera dago, l'eau est basse"
H.
Gura dau [Jangoikoak itxasoa] ibilli dedin, mugitu dedin, marea dedin, ur-gorak ta ur-berak euki dagizen.
Añ
GGero
30.
Mareak, ur-bera denean, txalupak berakin eramaten dituan bezalaxe.
Vill Jaink 44.
ur behera (H),
urbera (V ap. A, que cita a Añ; Lar, Añ) .
(Pl.).
"Baxamar, urberak
"
Lar.
"
Ur beherak, eaux basses; basse-mer"
H.
3.
"
Urbeera (G?, Izt), ribera"
A.