(AN-gip ap. A
).
Jadeo.
ALBAN.
"Alban dijoa, va jadeante" A.
ALBETAN (V-och-m, G-goi-azp-to),
ALBATAN (V-gip (albaatan), G-to),
ALBAITEN (V-gip).
Ref.: A (albetan); Iz ArOñ (albaatan, albáitten), To (albatan). "1.º jadeante; 2.º en agonía" A. "Albetan dago (V-m, G-to), está dando las últimas boqueadas o respirando fatigosamente (esto se dice también de un sano)" Ib. (s.v. alba). "Albatan dao, está jadeante" Iz To. "Albaatan, jadeante" Iz ArOñ. "Albáitten dao, daós, está(n) jadeantes (ovejas y vacas)" Ib. "Azken arnasetan, albetan zeola" ZestErret. v. ALBAINAN (s.v. 1 albaina).
[Ikusirik San Dionisiok] egun atako eguzkijaren illuntasuna denporatik kanpokua zala, esan eragiñ eutsezan berba oneek: Jaungoikoa dago albetan <aleetan> edo mundua bere azkenean.
Canala Jesucristo 29.
Arako baten, ia albetan egoala, Jaungoikoak ala naita, nunbaitetik agertu zan txalopa batek aita semeok bizirik artu zituan artean.
Ag Kr 211.
Euzkalerria zauriz / itxirik albetan / erailea or dabil / orain illunpetan.
Atutxa Mugarra 48.
Gisaisoak, albetan egoala zirudian. Aren arnas-estua ta ito-bearra!
Erkiag Arran 74.
Azkenengo arnasetan, albetan egoala.
Ib. 169.
Birikak asnas eske, / albetan asnas uka... / ta iñork ezin otzandu / gaitz gaien burruka!
EMuj ( in
Onaind MEOE 840
).