1.
(c. sg. A; Dv, H),
hutstasun (SP (sin trad.), H).
Vaciedad (sentidos prop. y fig.).
"Inanité"
Dv.
Betha ezazu ene hutstasuna, estal ezazu ene biluzgorritasuna.
Mat 248.
Nere sabeleko utstasunak, egun askotako jan ezak, naduka aginte gabe.
VMg 51.
Munduko gauzaren ezerestasuna ta ustasuna ikusteko.
Kortazar Serm 271.
Orrek baño min geiago ematen dit gure umien ustasuna, nere abendaren argaltasuna.
IArt Itzald
II 64.
Nik zerura arte ezin ikusi... / Zer ustasun bitartean!
R. Irigoien
in Onaind MEOE 1077.
Nire hustasunaren barnean, harrika, / heiagoraz, egiten nuen gogoeta.
Arti MaldanB 224.
Geroztikako gizonezkoak ere beren bizitzan ustasuna ta bakardadea nabaitzen dituzte. Bizitza arindu ta alaituko dien emakume bat nai dute.
MAtx Gazt 27.
[Agintaritzak] ez din uzten ondoren, ustasuna, nekea ta kezka besterik.
Ib. 33.
2.
Vanidad, cosa vana, sin importancia.
v. huskeria.
Itxiten dituzuz bere ustasun edo banidade gustijak, eta arrokerija edo ponpaak?
Astar I 144 (Harriet traduce "enflure, vanité").
3.
Sencillez.
Ustasunak doniak zainduko dauz; eta malmuztasunak dongiak suzittuko dauz.
(1897).
AG 1510.