inora .
(En contextos negativos).
No ir a ninguna parte.
"
Erritik iñoratu gabe, sin salir del pueblo (G, AN)"
A EY III 334.
Esan zion etzedilla andik iñoratu, aren neskatxakin batean garagar-buruak bildu zitzala.
(Rut 2, 8)
"Nec recedas ab hoc loco"
.
Lard 160 (Ol iñoratu; Dv ez bezedi nihora goan, Ker ez joan beste iñora).
Bitartean israeltarrak iñora gabe geldi egon ziran.
Ib. 89.
(En contextos condicionales).Ir, llegar a alguna parte.
Inora nahi badugu, horrelako buru argiak eta zentzudunak behar ditugu gure artean.
MIH 392.
Abiatu egin behar dugula handik edo hemendik, inorako baldin bagara, lehenbizi edo lehenbizikoaren hurrengo zer datorren erabaki arte egonean egon gabe.
Ib. 284.