1.
aizazale (Arch Gram 10).
"L'éventail"
Arch Gram 10.
2.
(Dv).
Aventador.
"Qui évente les grains"
Dv.
Larraiñaren yabea, aizatzailea, agotza, azaoak, aurreko zaldiek, beor-uztarri osoa, dena lurrak irentsi bere osiñean.
Or Mi 105.
3.
(Dv).
Ahuyentador.
"Qui [...] chasse les oiseaux"
Dv.
Baitire halakoak ere; bertzen buztanaz uli haizatzaile batzu onak.
HU Aurp 127.
Afrikan, nihon baino gehiago, iguzkia da sukhar haizatzaile edo ohiltzaile hoberena.
Prop 1907, 168.
Lur batetan txori haizazale.
Eskual 21-3-1913 (ap. DRA
).
Azti-itzok igorri dizkigun Poib, berriz, gure yareigille ta izurrite onen aizatzalle izango al da!
Zait Sof 61.
Holakoetan du bakotxak bere barneko berri emaiten, bainan aldi huntan, baitzen beti norbait arrengura ttipien haizatzale.
Zerb Herr
10-5-1956 (ap. DRA
).
4.
Incitador.
Agure au zan Zalakain-mutikuaren aizatzaille. Laster ikasi zitun aren oiturak.
TAg GaGo 53.
Baretu adi lenengo, ta gero itzegingo diñagu: aizatzalle zitala den, ba, biozmiña...
TAg Uzt 124.