(S ap. Lh
),
ttatit,
ttatet.
Quieto, en silencio, mudo.
"Coi, terré"
Lh.
Bai bena egürükitzen ez ziana agitü eta gizonttoa ttatit egon; khümitiari gure gizonak ez ihardetsi.
Eskual 24-1-1913, 3.
Lehen sukar-bulta joan-eta, badira ttattit eta ufaturik dagotzinak.
Herr 12-6-1958, 1.
Harrigarriko gertakariak noiz nahi, ttattit eta hasbahi uzten zituztenak.
Herr 3-11-1960, 4.
Oilarra oldartzerat zagon, mokoa bipil, esproinak ikaran, oilo guziak haren gibelean, ttattit.
Herr 26-9-1963, 1.
Ttatet behar ükhen beitü joan, esperantxa dügü ez dükiala behazalerik haboro eta, [...] Herria gora joanen dela Jesükrixten amorio saintian.
Herr 20-8-1964, 3.
Eta, gero, etxeko-anderearen trufamusikak, ikusi zituelarik ttattit itzultzen!
GH.
(ap. DRA, que no da más ref.)
Ihize gabe zideie, / ziren armak bizkarrian, / ixil, herots aphürrekin, / ttattit sarthü ostatian.
Casve SGrazi 102.