1.
(Dv→A, H).
Cambio.
"Changement"
Dv, H.
v. aldapen, aldaketa.
Eskerrak ematen ziotzan Jaunaren ontasunari, zeinak haren baithan egin baitzuen aldamen guziz miresgarri hura.
Birjin 53.
Legez ageri da eztel-aldamenik baizen bizitze huntan, ta bere bihotza nonbait kokatu ta bakhean iduki nahi duena etzaiola lothu behar Jainkoari baizen.
Ib. 467.
Itxura beren azpian / Egiten da sustanzian / Aldamen guzizkoa.
Monho 136.
Jesu-Kristo gure Jaunari othoitza, ardiesteko bizitze aldamena.
Dv LEd 145.
Baina gizon zuhur eta izpiritu argitukoa, kantitu gabe [sic] dago aldamen horietaz gorago.
Dv Imit III 33, 1.
Sankta Teresak erraiten dauku zer xedez egin zuen Karmeleko aldamena edo erreforma.
Arb Bok 313.
Ez othe du hemen lege berriak deusik aldatuko? Zerbait erradazut Jesu-Kristok Igandeari ekharri duzken aldamenez.
Arb Igand 61.
Aldamenean (igaromenak bere aldamenak daiz), gauza bat beste baten aldatu ta biurtuten dai.
"En la mutación (las sucesiones son también mutaciones)"
.
A Gram 161.
Aldamena artu dauen gauzaa.
"La cosa que ha recibido la mutación"
.
Ib. 161.
2.
Variante.
v. aldaera
(5).
Di, ti, dui, tui. Lau irazgai onek bakar baten aldamenak daiz.
"
Estos cuatro aglutinantes son variaciones de uno sólo"
.
A Gram 63.
3.
"Mode [...] du verbe"
T-L.