1.
(
V-gip, G-azp; Lar, Hb),
akaztu (
V-gip),
akestu (
G-nav)
Ref.:
SM EiTec2 (akaztu);
Iz Als (akestu);
Iz
ArOñ
(ákatz);
ZestErret
.
Mellar.
"Mellar"
, "calar el melón", "desbocar", "descantillar", "desportillar" Lar.
"Adentellar una pared, quebrar borde o labio a alguna cosa"
Lar DVC 149.
"
Akabautako piezi-au, konturatu barik akaztu juat
"
SM EiTec2.
.
"
Akestu in da, se ha desafilado (sic)"
Iz Als.
.
v. akastatu.
Ta arri auek jentillek egin zituztenetik orain arte akaztu, puskatu eta, bear bada, lur-ikararen batek bere tokitik atara ditualako, era askotan ikusten dira.
Arzdi LEItz
84.
Erio zikoitzak atzeman gogo bazaitu, neronek akestuko diot sega zarra, ta zuk, bitartean, zumardia barna iges egiñen.
Or Mi 115.
Anaiak atzera jo dute etsipenak itota; ezin akastu, puzkatu ezin burni lerroa!
Galarraga Elezar 65.
Gaztetako kontuak / ederki aztuta, / burua soildu eta / ortzak akastuta.
Uzt Sas 197.
(Part. en función de adj.).
"Mellado, akastua
"
Lar.
"Cacharro, txarro akaztua, makaztua
"
Lar in Aq 1347.
"
Akastua, [...] mellado"
Sb-Urq.
Aoko ortz akastuak erakutsirik.
Izt C 317.
Maizterrak dirua itzulia izan dezaiola eskatu dezake, lan-saria lenengo aldiz akatstua izan zaion egunaren amarrurenean.
.
"A partir del primer descuento de sus haberes."
EAEg 1-11-1936, 191.