1 kabugabe.
Tr. Documentado en la tradición meridional. No hay ejs. del s. XX.
1.
kabubage.
Sin fin, infinito.
Pena guziz andi, pisu ta kabu gabeetara suertatu nintzan.
Cb Eg II 65.
Zure ontasun kabu gabe orretan.
Gco I 398.
Ifini konfianza andi bat, ta esperanza oso bat Jangoikoaren miserikordia kabu bagean.
Añ
MisE
86.
Anditasun pare baga, neurri baga eta kabu bagia.
Astar II 214.
Kabu gabia iduritzen / ark digun borondatia.
Ud 141.
Jaungoikoaren Semearen Ama, ta moduren batean doaietan kabugabea.
EE 1884b, 133.
Ain zan [amodio] aundia, kabugabea.
Otag ( in
FrantzesB II 132
).
2.
kabu baga.
(Adv.). Infinitamente.
Berak bakarrik egin zituzala zeru luurra, dala neurri baga eta kabu baga jakinsu, alsu edo poderoso.
Astar II 45.
KABUGABEKO.
Sin fin, infinito.
Sensu edo juizio-bagakuen numerua da kabu bagekua.
msOñ 2v.
Kabu bageko anditasunak eta perfekzioak berez dituana.
Gco I 406.
Zure ontasun eta kabugabeko miserikordiagan nere konfianza guzia edukitzeko grazia.
Gco II 27.
Jaungoikoak berak bere kabubako yakituriagaz.
Zav Serm I 19.
Bere miserikordiya kabubakoagaitik.
CatLlo 92s.
Trabajuak aundiak, / kabu bagekoak.
Echag 259.
Adiragarrizko itzera egokiakin ematen diozka kabu gabeko eskerrak.
Otag EE
1882c, 534.
Pakea, sosegua eta kabugabeko zoriontasuna.
Ezale 1899, 2b.
v. tbn.
Kabubako: Añ MisE 158.