Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
(-tzari Urt),
dispentsari.
Despensero; administrador.
"Caupo"
Urt IV 332.
v. espentsari.
Erregeren mahainzaina edo despensaria.
"Mensæ præpositus"
.
ES 114.
Eta laudatu izan zuen nausiak despentsari desleial hura.
He Lc 16, 8 (despensari en ib. 16, 3; Lç despenser, TB meneiant, HeH sehi, Dv etxegizon).
Beha bekigu guri Jesukristoren ministroei bezala eta Jainkoaren misterioen dispentsariei bezala.
He 1 Cor 4, 1 (Lç dispensazale, Dv erabiltzaile
).
Erresuma goibeleko despentsaria nauk ni; / huna dathorzen orori nik zemotet yatera.
Gy 103.