(Lar, Hb, H), kontrapozoin (Urt II 148, Chaho, Hb, Dv (-ph-), H), kontrapozoa, kontrepozu, kuntrepozu (/kuntrephosũ [oxítona]/ S ap. Lrq; Chaho), kontrabozione, kontrabozoni.
Contraveneno, antídoto. En AxN se explica arrotxinarik (531) y atriaka (572), por kontra-bozionerik y kontrabozoni respectivamente.
Zeren haur lizateke kontrapozoinaren pozoin egitea. Ax 143 (V 94). Kontrapozoina hartu dutenak eztirela hantzen biperak edo sugeak ausiki dituenean. SP Phil 230 (He 231 kontrapozoñ; v. tbn. SP Phil 337). Egin arazi ziala kontrapozoa admirable bat, pozoa ororen kontre erremedio bat. Tt Onsa 36 (37 kontrepozoa). Izurriaren kontrako kontra-pozoina. ES 184. Eriotzaren memoria au beraren kontrapozoia da. Cb Eg II 177. Kontrapozoa hartu zuen. Dv Telem 103. Ematen diote [...] lorek usaina, erlek eztia, harrek seda, osto ferdek kontrapozoina. Hb Egia 33 (140 kontra pozoin).
v. tbn. Kontrapozoin: Ch IV 10, 4. Kontrephozu: Ip Hil 151. Kuntre phuzu: Alt Bot 4.