Onom.: In loco qui dicitur Arlategui. (1111) Arzam 217.
Excepto Herlegui. (1114) Ib. 217.
Erlategui Çavala. (1233) Ib. 217.
sense-1
1.
(gral.; Añ),
erletegi (G-goi; Urt I 549, Dv→A),
erlatei (V-gip, G-nav; Lcc),
erlatai (G-nav),
erletei (Ae),
erletogi (AN-ulz),
erlotegi (V-arr)
Ref: A; AEF 1926, 76 y 1927, 44; Iz ArOñ (erlátei), Als (erlataia), Ulz (erletogíe); CEEN 1971, 340. Colmenar; colmena."Varias colmenas bajo un cobertizo reciben el nombre de erlotegi (V-arr)"AEF 1926, 76.AxN explica kofauean (35) por erlategian. Aunque los ejs. son ambiguos, parece que el significado más frecuente es 'colmenar'. v. erlatoki; erlauntz. Ala nola érle dilijénte injeniosa bere erlatégian. LE Matr5 294.Erleak erla-tegira. AñLoraS 182.
Egin dezakeen gauzarik onena da erlategi bat paratzea. ErleG 6.
(v. tbn. 9)Erletegiaren ondoan landatzen dira arbola aphal batzuek. DvLab 296.
Artu eban ostatua erletegi baten. Ezale 1897, 322b.
Ixtebe joan zan erletegira. LhYol 49.
Erlategi bat zin izateko / bakarrik palta an eztia. OrEus 417.
Erlategin lanean erle langillea. ZaitGold 118.
Nere erlategiko eztia gizonak lapurtu bear dit biar. VillJaink 196.
Baratze loratsuetan bear dute erlategiak. IbiñVirgil 107.