1.
ahalketarzun (Sc ap. A),
alketasun.
Vergüenza.
Ene eskasiak indar geiago izan du ene ahalketasunak baino.
SP POB 28.
Deus ere ezta gordeko edo estaliko. O Iainkoa! nolako ahalketasuna hekintzat, nolako konsolazionea bertzeentzat.
SP Phil 52 (He 54 ahalkeria).
Gure bizitze gaizki iraganazko ahalketasuna.
Ib. 105.
Zeren ama bageneza finki, su onek aisa desegin litzake alketasun, beldurtasun oiek eta andiagoak ere aisa asko.
LE Urt 338 (cf. ms. 120v alketurik ta beldurturik).
2.
+
alketasun
(Añ (AN)).
Oprobio, motivo de vergüenza.
"Afrenta"
Añ.
Jainkoari dagoka laguntzea, eta ahalketasun guzietarik libratzea.
SP Imit II 2, 1.