1.
(
V-och ap. A Apend
),
aldarrai,
aldarrei.
Errante.
"Alderrai, errante (V-och). "An gozo, emen gozo" dabillena da alderraia" A Apend. Cf. Dgs-Lar 4: "A sangre y fuego, halderrai, de hal y erre".
Gure alderraia (ibiltauna) bere bidean yoala, batek intxaurrondo bat erasten eragoion (ziarduan).
A EY II 351.
Agure ori, aron aldarreiren bat duzu, ez gure auzoko.
Zait Sof 109.
Arrotz alderrai orrek!
Ib. 137.
Bata, aurtzaroz geroz, soiña azkortuxe izan ondoren, nerekin dabil, bizibide alderrai ta zoritxarreko barna, agure zarraren yagole.
Ib. 115.
Ainitz bereizten gaitu bideak. Ba-al dantzuzu aldarrei zorigaiztodun orrek?
Ib. 109.
Oidipu aldarreia egun nork atotsiko din bere esku-erakutsi urriz?
Ib. 105.
Eta zuri, aurra, lurrak, landu gabe, nun-nai untz-alderraia, basakar, kolokasi ta akantu irritsuz naasita, asikin bezela eskeiñiko dizkitzu.
Ibiñ
Virgil
43.
(Uso predicativo).
Ezkutau zan igesi egiñik basora, / Zaldia plazan bertan itxi eban deslai, / Txanton bera gaur kuban ei dabil aldarrai.
AB AmaE 307.
Orañarte gose, egarri ta zarpazar ibilli gera, matsallekoak artuz, alderrai.
"Instabiles sumus"
.
Ol 1 Cor 4, 11 (Or MB 768 alderrai; Ker bizitokirik ez dogula
).
Eskale ta senar gabe aron alderrai dabiltzala zure aideok.
Zait Sof 98.
Alderrai diardun itxaroa gizakume askorentzat onuragarri, beste askorentzat, berriz, gurari ego-ariñen iruzurra izan doa.
Ib. 178.
Orregatik, bada, zuek illok, alderrai omen zabiltzate askotan.
Amez Hamlet 21.
Baditut milla ardi Sikiliko mendietan alderrai.
Ibiñ
Virgil
34.
Erriz-erri, ara ta ona alderrai ibiliak ziran bertsolari ipurdantzariok.
Zait Plat 111.