1.
(V ap. A
; Añ, H),
alasoko (V-arr-oroz ap. A; Añ, Izt 48v).
Adecuado, conveniente; correcto, como debe ser.
"Modoso, moduzkoa, ganora onekoa, alasokoa
"
Añ.
"(Es muy) apreciable, es muy para ello, (V) alazokoa da
"
Ib.
"Convenable, propre pour"
H (que cita a Añibarro).
"1.º (V-ple-arr-oroz), grande, proporcionado, [...]; 2.º (V) apreciable"
A.
"
Alasoko (V-arr-oroz), excelente, modoso"
Ib.
Dietea edo gitxi jan-edatea da ain ontsua, ta osasun-emolle alasokoa, eze, botikan dirian osagarri guztiak eztauke zer ikusi bere aldean.
Añ
LoraS
15.
Liburu santuak dira, zeruko su ederra biotzean biztutzeko su arri ta kaltzeru alazokoak, dira su ori azi ta eukiteko su-garria.
Añ
EL2
3s (Azkue traduce "apreciable").
Auxe zan andra Juanak eindako sermoia, / Zeñetarako daukan alazoko doia.
AB AmaE 318.
Untzedun oiñetako lodi-ondoan gosari alazoko bat, bidaria, sartu eban etseko andreak.
A Latsibi 13.
Gorputzean ez eban, ziñez, garbitasun lar ezagutu. Aren atzazalak sarri askotan illeta-soiñekoz erakutsi oi zituan, eta eskuko azal enparauak langille esku latzak areago zirudien, mutiko alazokoarenak baiño.
Erkiag BatB 34.
Irudimena eskutzeko be aurkitu dau bide naiko alozokoa.
(Sic, posiblemente errata por ala-
).
Onaind STeresa 53.
2.
"
Alazokoa, pasable (V-arr)"
A Apend. "Alazoko (V-arrig-oroz), alazako [sic] egunak igaro" Ib.
3.
"
Alasoko [...] (V-ple), como aquél"
A.