1.
(Añ; -nz- Lar, Añ, Dv).
"Amonestación",
"monitoria, monitorio",
"requerimiento"
Lar,
Añ.
"Requisitoria de un juez a otro"
Lar.
Muga ifinirik dauko [Jangoikoak]; ta eztau gura andik atxina edo aurrera igaro gaitezen. Job santuaren aotik emoten dau onen adieranza bat esanik: Inguratu neban itxasoa neure mugez.
Añ
GGero
89s.
Argi onen adirantzak dira bateoan ta eriotzako orduan eskuan ifinten deuskuezan kandela erexegiñak.
Añ
MisE
173.
2.
(Lar, Añ).
"Significado"
Lar.
"Significanza"
Lar, Añ.
3.
"Alusión"
Añ (s.v. aludir
).
Aren promesetan, kiñuetan ta adieranzetan bere sinismen ta konfianza andia dozu.
Añ
GGero
99.
4.
+adirantza.
Símbolo; metáfora.
Muga ifinirik dauko [Jangoikoak]; ta eztau gura andik atxina edo aurrera igaro gaitezen. Job santuaren aotik emoten dau onen adieranza bat esanik: Inguratu neban itxasoa neure mugez.
Añ
GGero
89s.
Argi onen adirantzak dira bateoan ta eriotzako orduan eskuan ifinten deuskuezan kandela erexegiñak.
Añ
MisE
173.
ADIERANTZAKO.
Semejante, que recuerda.
Egizue onetan, egiten oi dabena sartzen danak lorazko jardin eder baten; bada onen adierantzakoa dirudit misiño santu batek.
Añ
LoraS
16.