1.
(
Añ),
eskubetu.
"Avasallar"
, "sujetar" Añ.
Phelipe Hespañako done andia: / eskubetu dozu mundu guztia.
EgiaK 86.
Atrapar.
Zer? dio: Ez aut nik artuko / Ta noiz edo noiz eskupetuko?
Mg ( in
VMg 97
).
v. tbn. Zav Fab RIEV 1909, 29.
2.
Dar como limosna.
Eskupeturik ere gañera zerekin Veneziara ondotxo biurtu.
'Dándoles además una limosna decente'
.
Aran SIgn 91.