AGRABIO EGIN.
Agraviar. "Injuria, injuriatzea [...], bidegabe, agrabio egitea" Urt I 392.
Bekatua egiten duenak egiten dio agrabio bera kriatu zuen Iaunari.
Ber Trat 93v.
Il nai dut lenágo ezi egin agrábio.
LE JMSB 393.
Guk barkatzen deiztegun bezala agrabio eta gaizki ein daugutenei.
CatAe 36.
(CatR 37 agrabio eta gaxki egin daikugeiner, CatSal 37 agrabio eta gaizki egin daukuiener)
(Con determinantes).
Onetan zuri egiten jatzu / oi asko agrabiorik.
Lazarraga A16, 1184r.
Basoan neurau bakarrik nago, / ze begit agrabiorik.
Ib. A7, 1172r.
Agrabio bat egin edo injuria bat erran.
Ber Trat 54v.
Ea proximoari agrabio edo ofensarik egin deutseenz.
Cap 99 (100 ofensarik edo agrabiorik egin deutsan).
Egin ote dion itzaz, edo obraz agrabio andirik.
OA 156.
Ta nere Aita onari onelako agrabioa egin diodan!
Cb Eg II 15.
Egiten deutsagu injuriya edo agrabiyo andiya.
Zuzaeta 94.
Agrábio ándia gure Jaunái [...] itendió galzenduénak konfiánza.
LE Ong 48r.
Egiten dizuen ofensak edo agrabioak.
Gco II 50.
Adexkidia, ez daizud nik egiten agrabiorik.
Hual Mt 20, 13 (Samper eztauzut egiten agrabiorik; Lç, He, Ur bidegaberik, Ip, SalabBN ogenik).
Lagun projimuak itentiguten agrabioak.
CatUlz 35.