1.
(S ap. Lrq; SP, sin trad.).
"
Fortunatua naiz
"
SP.
"Avoir de la chance"
Lrq.
2.
+
portunatu
(G-azp).
Encontrarse, darse, ocurrir.
Fortunatu balira / Ezpatak gerrian / Elkar onditzen [= garbitzen] zuten / Kolera gorrian.
Bordel 170.
Okasiyo bat emen izan da / juan dan aurreko urtian, / ni ere bistan fortunatuba, / nerau ez nitzan partian.
PE 56.
An fortunatu zaigu / Gaintzako kondia, / bi aldetara beiak / saltaka juan dia.
Ud 100.
Zazpi senide aita batenak / egotia emen triste / fortunatu da desgrazi batez, / bañan ez genduan uste.
Tx B I 132.
Portunatu da oien etxetik / dama gazte bat juatia.
Ib. 259.
v. tbn.
Portunatu: AzpPr 43. Moc Damu 7. Insausti 241.
3.
"Enrichir"
Lh.